Hij wilde ook wel doodgaan,
zo kalm was hij en zo onaards.
Gans onopgemerkt aan boord gaan,
een boot glijdt onopvallend weg en voorwaarts.
Onopvallend, ongemerkt stroomt
de nacht aan.
Het land wordt dof, onduidelijk,onwerkelijk.
Ook voor de boeg is alles duister,
buiten het wiegelied dat diep uit zee opschuimt
en helder golft van vreugde.
Zo doodgaan,
Dat de dood verheugt.
(gedicht gevonden in een fles op het strand van Speyside,
windward Tobago, vrij vertaald vanuit het Engels)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Blogarchief
-
▼
2015
(131)
-
▼
oktober
(18)
- Flessengedicht
- Wat we willen
- De Zeenimf (deel 4 slot)
- De Zeenimf (deel 3)
- De Zeenimf (deel 2)
- De Zeenimf (deel 1)
- Via Union island naar Tobago
- Tobago Kays, Grenadines
- Bequia
- St Vincent
- De Pitons
- Caribbean portrets door Marks lens
- Soufriere bay, Saint Lucia
- Rodney Bay, de groentenman
- Saint Lucia, Rodney Bay
- Mijlpaal 60
- Grande Anse D'Arlet, Martinique
- Een bewogen jaar
-
▼
oktober
(18)
Wow...
BeantwoordenVerwijderen