maandag 13 juli 2015

Le Carbet


Nog een aquarel om bij de collectie te voegen. Het gemeentepleintje van dit vissersdorp lag er zeer rustig bij. De laatste werken in de gemeenteschool waren het enige rumoer. Rond de middag viel de complete rust.

Patrick

Patrick

We liggen niet ver van elkaar voor anker in de baai van Saint-Pierre, Martinique. In de wasserette kwamen we elkaar tegen en al gauw is de link gelegd, zeilers verhalen, deze keer kreeg ik een stroom van hallucinante verhalen te horen.
Hij vaart momenteel met een 'jachtje' van minder dan 8 meter, zonder motor. Zijn maandelijks budget is €300. De laatste grote trip was van Panama naar Sint Maarten. Ik dacht dit eerst niet goed verstaan te hebben, dit is tegen de passaat en caribbean current in. Duizendhonderd mijl opkruisen '!), maar er wel een maand  over doen.
Outlaw, belezen, interesse voor de wereld, manusje van alles, kok, geologie, duidende geschiedenis, schrijver... Iedere keer krijg ik een overdosis aan feiten, verhalen en complotten te horen. Ik zeil al te lang alleen et ca me fait chier, bedenkt hij mijmerend. Het spijtige is zijn low budget, dat minderde toch zijn bewegingsvrijheid...

Interesse naar deze man? Lees dan eens zijn prachtig plastisch geïllustreerd boek:

Sonja

Sonja,
Ze boorde met haar ogen door mijn geoxideerde ziel,
zonnebundels die door een inversielaag scheuren,
de bedauwde grond loste zijn thermiekbellen,
en in een turbulent liftend spel cirkelden we om elkaar heen,
als een stel buizerds opstijgend uit een dal.
Het zicht te mooi, de lucht te ijl,
Ze lichte het anker voor ik het wist,
In haar kielzog nalatend:
Bon voyage,
en een ongrijpbare leegte.

donderdag 2 juli 2015

Mont Pelée

De Mont Pelée die Saint-Pierre (Martinique) in zijn schaduw houdt. 

Het is altijd een uitdaging om een vulkaan met zijn 'caldeira', meestal onzichtbaar door de wolken, te beklimmen. Deze keer, in de paasvakantie was ik hier ook, koos ik het pad aan de lijkant van de berg: minder wolken en neerslag dus. Rauw, grijs, desolaat, eenzaam, kil, geen kat te zien, af en toe 'rafales' die wolken de vallei insleuren. 
Maar ik bereik de top. De grijze eenzaamheid brengt je in een vreemde denkwereld. En dan terug de tropische warmte in, terug de oceaan, een wereld van verschil.

Canal des Esclaves.

Een heel mooie wandeling in de natuur van Martinique: Canal des Esclaves. 

In de 18de eeuw werd hier een irrigatiekanaal gegraven om de plantages aan de lijkant van het eiland te bevloeien (vergelijkbaar met Levadas op Madeira). Het pad voert je langs steile rotswanden en door Japanse prentkaarten. Totdat je aan het begin komt van het kanaal, een waterval die een vijver vult met glashelder water, waar het krioelt van forellen. Een frisse duik in dit water is niet te weerstaan. Mooie dag, en dan wat gaan mijmeren op het schip.