Op naar de Azoren;1850 mijl voor de boeg.

Weg van de Virgins,achteraf lieten deze eilanden een wrange bittere smaak na.Overcrowded door de Amerikaanse charters die hier de dollars spenderen,feestjes en vertier,het is een dure speeltuin geworden in dit exotisch oord waar de authenticiteit compleet weg is.Ik kan me voorstellen dat dit 50 jaar geleden een aards paradijs moet geweest zijn.
Bars,drank,dure barbecues, uitgeëxplodeerde  prijzen voor basic ingrediënten,mooringboeien strategisch gelegen op de beste ankerplekjes tegen 30 dollar de nacht........get away from here!So we did.

De strategie om naar de Azoren te varen is niet zo simpel als een passaattransatje.Je moet eerst tegen de passaat boksen,dan de windstille gordel door(horselatitudes),om dan de westerlies op te pikken zo rond de 35a 40 graden noord.Belangrijk is te weten waar het hogedrukgebied der Azoren zich bevind.
Zo maakten we veel praatjes met doorwinterde atlantic sailors om hun ervaring te polsen met zo een noordatlantische oversteek.
Volgens Bruno,Bretoen en convoyeur van jachten;hij stelde het simpel voor;je zeilt eerst noord,dan onder Bermuda knikken naar noordoost en hou dan je barometer in het oog.Ga tot de 30 noord,staat de luchtdruk te hoog dan zeil je noordelijker tot de 35 zelfs 40°n,pik de westwind op,daalt de baro,dan zak je weer af dichter naar het hogedrukgebied.
We stoempten de eerste dagen op tegen de passaat,later kwam daar wat variatie in met zelfs zuidelijke wind,
Ik noteer enkele uitlatingen van het logboek;boeren tegen de golven,klooien in de hutsepot,vort vort vort aan de wind,smooth,pombak verstopt,stoempen,reven erin ,zeilen de tropen uit,squalls alle hands aan dek,overal waterlekken,noord 7tot 8bf,dode hoek 140°,droefnis,de automatische piloot werkt niet meer ,het hulproer is afgebroken,Cathy(aut.piloot)is gone,duizenden mijlen het roer gehouden,droefnis in het schip,weerom de wacht buiten aan het roer.Noord 8bf tegen,geen vooruitgang,bijliggen,kooienboel.We besloten dan maar Bermuda aan te zeilen.
Donderdag 28 April,St George Bermuda binnen.
Ik had geen zeekaart van Bermuda maar maakte er wel een foto van op iemands plotter en noteerde de waypoints van de belangrijkste boeien,lucky,want Bermuda is omgeven door ondiep rif en er zijn maar enkele doorgangen om het eiland te naderen.
Van ver pikt Bermuda radio je positie op en een hele reeks vragen worden gesteld;how many persons on board,the name of the boat,color of the hull,....en dan iets nieuws,serial number of the epirb,of the liferaft,misschien het serial nummer van de koffieautomaat nog.
Maar ze loodsten ons veilig binnen tot aan de aanlegsteiger voor de customs en immigratie.
We waren moe,maar tevreden;Het zag er mooi uit en het getjilp van onze europeese mussen roerde mijn hart.