zaterdag 29 oktober 2016

De run home,het Engels kanaal in.

St Marys  Scilly eilanden.
In Horta was het druk praten over het weer.Wanneer zit de wind goed?Voor hoe lang?Een mailtje naar Fritz Buyl brengt soelaas.Deze professionele router gaf ons een uitgebreid verslag wanneer het vertrek best plaatsvond"als je dit weekend vertrekt dan heb je wind mee tot aan de Bishop(Scillys)"
So it is,so it was.
Maar eerst nog dit;zoals geschreven is de terugkeer naar Europa heel wat turbulenter dan een passaatoversteek.Tegenwind,windstiltes,afzakkende depressies,het houd je kop bezig,zeker wanneer je geen sateliet weerberichtontvanger hebt.Mijn navtex geeft geen berichten weer enkele honderden mijlen uit de kust.Dus informatie binnenhalen via passerende cargo's.
Daar hadden we wat.Vincent(zeevaartdiploma lange omvaart en reeds praktijk op zeeschepen)was er kort mee."Ze weten van geen kloten van de meteo,ge moet aan hun niks vragen".
Toch gedaan;"cargo vessel on my port bow side,this is Pacific Wave,can you give me a weatherforecast,we are heading for the Acores"waarop"yes yes stand by" met Indonesisch accent.
Wat later......"Pacific Wave,good wind for you and current in stern velly velly good"

"Can you specify the windforce and direction,the situation of the high and low pressure?"
"Wait,stand by"
Wat later"yes yes situation high........"De gegeven positie van het azorenhoog lag ergens boven Barcelona,geen lows op de weerkaart.....in de kajuit rommelde Vincent,"zet die vhf uit,ze weten der niks van".
Later passeerden we nog wat schepen,eentje gaf zelfs 6 tot 7 beaufort uit het noordoosten pal tegen terwijl het op het moment zuidwest was,de windpijlen 180 graden verkeerd gelezen........ze weten der niks van,leg die vhf stil.

29 mei,vertrek uit Horta,met een brand new inox hulproer aan de automatische piloot.Smoothweg loopt het schip weg met een 4bf achterlijke wind.Cathy (aut.piloot)stuurt weer.We passeren het eiland Graciosa aan bakboord,dan valt de wind weg.
30 mei,de wind draait uit het zuiden,goed dus,en wakkert aan tot 7 a 8 bf,alle reven erin,
,genua nog een lapje over,en dan crash,het jacht loopt uit zijn roer,het hulproer autopilot breekt weerom af.
Sturen dus,wacht lopen in de klieder 2 uur op, 4 af.Het logboek vertelt:stormy,schijtboel,regen,potvis gespot... hondenleven....maar het schip raast voort en gemiddelden van bijna 170 mijl per etmaal zijn niet uit de lucht.
Het zware weer maakt het vermoeiend ,slapen,voor zover het kan,aan het roer met af en toe een dreun zeewater over je kop,eten,de pot op.
We waren blij als de wind (2 juni)wegviel,,even adempauze,die dan later de zuidoost hoek opzoekt.Het word bij de wind zeilen, met wat blokken en lijntjes kon ik toch nog gebruik maken van de windvaan (aut.piloot).
3 juni;niets te zien,geen cargo's,geen dolfijnen,geen walvis,geen vogels.....no mans land en koud.
7 juni;20 mijl voor de Scillys(Bishop rock)valt de wind weg,op motor dan maar pruttelen naar deze eilandengroep,iets waar we al van in onze jeugdjaren van dromen,de Scillys,eindelijk !
We varen s'avonds St Mary's binnen en worden al betoverd door de schoonheid van deze eilanden.
1220 mijl van de Azoren,dit zit er weer op.
De Azoren blijven toch iets apart,eigenlijk zou je voor de zomer tot daar moeten zeilen,tijdens de zomer doe je alle eilanden aan ,eind augustus vaar je terug,en Pico wacht om beklommen te worden.
De afwas buiten in de kuip,de borden tussen de gleuven van de zitbanken en de rest mooi aan de lijkant .De pompbak kunnen we benedendeks niet gebruiken,die zit door de boothelling onder de waterlijn en het zootje zou onderlopen.
Zeilen maar,de mijlen afdreunen en wacht lopen,so it is. 

vrijdag 28 oktober 2016

Faial,Horta


Van Flores naar Horta is het nog een 130 mijl varen.De wind zat goed,maar zeker niet om op Flores te blijven.De oceaandeining zou uit de verkeerde hoek komen en de havenmeester maande ons aan Lajes op tijd te verlaten.
Toch mooie herinneringen aan dit eiland overgehouden,complete rust,niet toeristisch,unspoiled,goedkoop......
Ik lees(logboek);19 mei,wind zuidzuidwest 5,sog 7 knopen.Het is de nacht doorvaren ,halve wind met 2 reven in grootzeil,en genua een derde dicht,om dan in een druilerig koud Horta binnen te zeilen.De haven ligt vol van de jachten,wat wil je,de laatste weken zat de wind goed voor de overzeilers,vandaar.
"you must go at anchor"roept men ons na,"there is no place"maar dat zullen we nog eens zien.
Na wat gefoefel en een klapke met de havenmeester krijgen we toch een plaatsje aan de kaaimuur in Horta marina.Het is wel duidelijk dat er buren zullen bijkomen.
Capellinos,een vulkanisch dramatisch landschap na een uitbarsting in de
jaren 50.Je ziet huizen onder de zwarte ash ,alleen het dak is nog zichtbaar.
Door de explosieve omstandigheden ontstond een stroom van  emigratie.
Capellinos black ash landscape.
Maar ambiance in de keet,de zeilers zijn oceaanrotten en dat schept een aparte sfeer die vooral tot uiting komt in het nachtelijk uur in café Sport .Als de laatste eters hun dessert op hebben worden de tafels weggeschoven en orkest en dansvloer krijgen ruimte.
Horta is ook de plaats om herstellingen te laten uitvoeren;mijn automatische piloot moet gerepareerd en al snel bood iemand ons de nodige hulp.
We verbleven er 8 dagen,wachten op de goeie wind om het Engels kanaal binnen te varen,wachten op de nieuwe stukken voor de automatische piloot,en het eiland bezoeken.
Dat Faial op een breuklijn ligt is duidelijk;hier een oude vuurtoren vernietigd door een aardbeving.
Toch fris en regenachtig weer.Het is de vijfde keer dat ik in Horta kom en hoopte nu enfin de berg Pico op te klimmen op het naburig eiland.De weersverwachtingen waren te slecht om Pico op te gaan,t'zal voor een volgende keer zijn............
Pacific Wave in Horta;met 3 naast elkaar geplakt ,meerlijnen overal en dan nog wat deining en wind erbij.Resultaat;platte fenders en doorgeschavielde  landvasten.De windvaan is eraf.Onze gebuur is een heel vriendelijke Braziliaan die in volle oceaan 2 keer zijn cylinderkop moest demonteren omdat water langs zijn uitlaat de motor binnenkwam;moet kunnen
landscape op Faial

Pico laat zich toch even zien.Het weer moet meezitten om deze vulkaan te beklimmen,het zou deze week niet mogen zijn,next time better time.
Spectaculaire lenticularis wolken boven Pico.Het lijkt wel een ufo basis.Dit fenomeen doet zich vooral voor boven steile bergen waar de wind word omhoog geduwd en over de top begint te" dansen"
Wie we daar hebben.....de Lithouwers op hun sierlijk jachtje.We kennen ze reeds sedert Agadir en de kaapverdische.Dit jachtje heeft geen motor alhoewel ze Gambiariver en het Braziliaans regenwoud binnenvoeren.Chapeau!
Haha,gekend volk uit Nieuwpoort.
Horta marina;de meest jachten laten een schildering achter met hun verhaal erop. De
haven is een openluchtboek van wereldzeilers en soms kan je uren rondkijken naar de verre bestemmingen die ocean jachties aandoen.

Toch voor mij droefnis in Horta.Mijn goede vriendin en engelbewaarder Hilde,waar ik heel de reis toch voeling en contact mee had ,maakte me duidelijk dat mijn keuze om de zee op te gaan onze wegen doet splitsen.Het was een zilveren dolk die langzaam door mijn ziel boorde.Maar je blijft een speciale plaats in mijn hart houden..............een stuk droom waar gemaakt,een realiteit verloren.
Vincent schreef een troostend woord in het logboek;voor de schipper in Horta
"better to have loved and lost than never have loved at all"(Shakespeare),

Voor alle duidelijkheid!

Sommige lezers denken dat ik nog ergens rondzwalp in de Atlantische oceaan.
Niet dus want het stalen ros hangt aan zijn landvasten in een box jachthaven Nieuwpoort sedert 15 juni.
De verhaaltjes die ik schrijf zijn dus na datum van belevenis,met het logboek naast mij,en natuurlijk de levende herinnering van de feiten.
So long chaps,op de blog zijn we nog een 1800 mijl van huis.

maandag 10 oktober 2016

Groen juweel in de Atlantische oceaan;Flores

Puerto de Lajes,een kleine nieuwe marina aan de zuidkust van het eiland.Het stond nog niet eens op de plotter.Grote rust,weinig jachten,de meesten varen door tot Horta,op het eiland Faial.                                                                                  Hier is de havenmeester ook de gids van het eiland .Hij maakt tijd om alle boeiende wandelingen op Flores op een plannetje te tonen.Maar ook waarschuwt hij voor het gevaar wanneer een Atlantische deining komt opzetten,dan rommelt het in het haventje, iets dat we van andere zeilers hebben gehoord.s'Nachts kwamen de stormvogels hun slaapplaats opzoeken op de rotspartijen,het was een krijsboel uit het duister.Bij José in het "clubhuis"bestelde men goed eten en grote pinten,met zicht op de haven.
Vulkanische kunst,orgelpijpen in de rotswand.
Koeien en groen gras,het eiland kent dan ook een rijk assortiment aan melkprodukten.

Prachtige kustlijnen.
De tijd staat hier 100 jaar achter; op een pleintje zit klakmans van zijn glaasje brandy te genieten.
Spijtig genoeg zit de taalbarrière tussen ons in,wij verstaan geen Portugees,zij geen Engels.
Kerkplein met zicht op de oceaan.