Falmouth-Brest

Ik heb wat vino tinto op, sla het logboek open in een rokerig verdiep van een hip café waar Amerikaanse muziek wordt gedraaid. Het is weekend en de jeugd zit hier enkele meters van mij op hun bakske te duwen en stinkende sigaretten te smoren. Het ligt volledig aan mijn intenties; ik las Allan Carr "Stoppen met roken", en sedert ik gestopt ben kan ik niet verstaan hoe ik die vuiligheid kon binnentrekken.

6.45u Falmouth out, de windvoorspellingen geven een bijdewindse koers voor ons. Right, eenmaal de Lizard voorbij duwt de eerste oceanswell het schip in trage ritmische beweging op en neer. Cathy,de automatische piloot wordt bijgezet en impeccable houdt Pacific zijn koers. Maar zoals voorspeld, de wind zet volume terug, dat belooft voor de nacht, we zullen Chenal du Four niet halen om de sterke getijstroom mee te hebben. Dus dat wordt omzeilen langs Ouessant, langs de tanden van de zuidbretoense kust.

Traag boeren we tussen de trafficzone en de lugubere rotsen richting Brest. Op een bepaald moment silhouetten van rotsen voor de boeg, een spuit adrenaline in het bloed, de gps plotter moet om één of andere reden overgeschakeld zijn op "zonder detail modus". Enfin,we raken weer in diep water, maken een veilige approach naar Brest. Eerst nog wat wachten voor we doorvaren want de sterke tegenstroom maakt speed overground gelijk aan zero. Wachten is aan een boeitje hangen in een exotisch baaitje.

Het is hier zomer, luiken open, was en plas, en aan de bezoekersponton liggen allemaal jachten uit België. In de haven Moulin Blanc vind je werkelijk alles. Winkels voor zeiltoebehoren bieden een rijk assortiment aan.

En elke dag zijn hier zeil en andere watersportactiviteiten, hetgeen we graag afschieten want de materie is ons helemaal niet ongekend. Het wordt nu voorbereiden en uitkijken naar de Golf van Biscaye oversteek. Alsmaar die obsessie van wat gaat de wind nu doen? Het is dagen vooruitkijken en een glazen bol had ik niet besteld.

port moulin blanc