Dinsdag 16 september
Trossen los, de laatste mensen op de steigers wuiven ons uit, enfin, alles wat mee is, is mee, vergeten of te laat, dat zijn zorgen voor later. Het is mistig en bij het passeren van westdiep horen we een fluitje, het is Fernand. Zijn geest zal met ons meevaren, hij zal over zeekaarten gebogen staan met een blik die de einder verstaat. Nog bij Bloso zeilcentrum een rondje te draaien om teveel aan fenders te dumpen, en dan het staketsel uit, nog een laatste groet, grootzeil op en direction south.
Het is slecht zicht maar in deze thuiswateren is dat geen probleem. We amuseren ons met de ais uit te testen (staat voor Automatic Identification System). Alarm aan en alle boten die ais uitzenden staan op de plotter. Dat zijn ze bijna allemaal, maar het viel op dat vissende vaartuigen soms niet op het scherm kwamen.
Met de halfwinder op zeilt de Pacific Wave tot Calais, daar een boeitje oppikken, patatje koken, en de nest in.
Woensdag 17 september
Nog altijd mistig, cap gris nez laat zijn neus niet zien, en hier valt de beslissing; ofwel de zuidkust van Engeland volgen, of de Franse kust afzeilen. Ok, windfinder geeft de komende week meer wind langs de zuidkust dus oversteken maar! De traffic zone zal spannend worden, maar weerom geeft de ais een duidelijk beeld waar al die ijzeren gedrochten van cargo's zich schuilhouden in de mist. Maar het wordt een mooi dagje zeilen tot Eastborne. Een Duitser geeft nog wat info ivm de meteo, weinig wind in the air. Maar allah, de boot ondanks zijn gewicht, liep toch eventjes 9 knopen. Eten, nog wat gapen, slapen.
Ik vind Eastborne maar een artificieel gat waar je je euros vlot kwijtgeraakt. Wel schoon volk in de control tower.
Donderdag 18 september
Course to the Solent, daar heb je het, de isobaren die ik gisteren op de Duitse Wetterfax zag liggen ver uit elkaar, de wind slabakt, komt dan nog in de rug, en het wordt motor aan tot Brighton waar we binnenvaren, en een weerbericht zien dat ons weer naar buiten jaagt.
Enfin, met een zucht in de zeilen en wat motorgebrol raken we de Solent in, de kerstboomlichtjes van de haven van Portsmouth tegemoet, om "tijdelijk" vast te liggen in Gosport. 77 mijl op het log. Eten, nog wat gapen, slapen
Vrijdag 19 september
Ik noteer letterlijk uit het logboek:
7u15 Gosport uit (geen havenmeester), 10u Cowes in, full sunny en warm nazomerweer. Cowes ademt zeilen en regattatime.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten