Sint Maarten, Saint Martin

De brug die Sint Maarten in twee deelt.

Het zogezegde Nederlands en Frans territorium. Het eiland heeft binnenin een grote lagune en via een kleine toegang (met brug erover) kan je in dit rustige water voor anker. Je zit wel in de "trap".

Dollars betalen om door de brug te kunnen, dollars om in de lagune te liggen, nog meer dollars om aan een steiger te liggen, dollars extra om water in te nemen, voor de douches hetzelfde en de walstroom voor nog maar eens dollars... De reden om hier te komen liggen is dat dit de laatste plaats is waar je alles vindt alvorens de Virgin eilanden aan te doen, plus de atlantische oversteek.

Het was enorm vlagerig weer, het anker snokte aan zijn ketting, af en toe een fikse regenbui erbij. Om met de bijboot aan wal te geraken was het ook een eind pruttelen tegen de korte golfslag en waren we iedere keer goed ingepekeld. Onze ankerplaats lag in het verlengde van de runway van het vliegveld, dus dreunden de zware motoren vlak boven ons hoofd... gelukkig alleen overdag!

Maar allez, na dagen rond te rommelen in grootwarenhuizen vonden we de meeste stuff. Er lagen Belgische jachten, en dan is de link snel gelegd. Naast ons aan de steiger van Lagoonies marine lag een Belg die hier al jaren op het eiland verbleef, zijn zoon was al 20 jaar in het Caribisch gebied. Ze vertelden heel boeiend hoe het hier in elkaar zit, je kan je voorstellen een klein eiland dat administratief in twee is gedeeld, en waarvan de één niet weet van de ander. Sjoemelen dus, alles is corrupt maar het is leefbaar.

Hier kregen we ook nog eens een bezoekje van de maritieme politie, zware kerels maar toch heel vriendelijk. "You can stay here for the paperwork and my colleague will go with your sister underdeck to control the ship"

I got the picture sir!

We waren blij te vertrekken uit St Maarten.

Souvenirverkoopster in Marigot, St Martin, het Franse departement.
Het was er gezelliger en authentieker dan aan de Nederlandse kant.