donderdag 4 december 2014

Als het schip vaart.

Chaps,
We zitten op de Canarische eilanden, met enfin een deftige wifi verbinding.Vandaar dat ik nog iets de ether kan ingooien. Hier in Arrecife, hoofdstad van eiland Lanzarote, vind je vanalles om je schip op te tunen. Dus gezocht naar een wifi antenne om in de knusse kajuit internetverbinding te hebben. Pacific Wave is een stalen boot en werkt als een kooi van Faraday; blikseminslagen hoef ik niet te vrezen, maar onderdeks haal ik geen mails of gps binnen.
Antenne gekocht, laten installeren op de pc in de winkel, constateren in de kajuit dat het boeltje niet werkt, uren verliezen, geduld verliezen, weerom naar de winkel, ik kreeg het vliegend schijt van dat da vinci code gedoe.

Maar als het schip vaart, de boeg door de golven beukt,g roen water over het voordek rolt, dan wordt de mind gewassen. Je hoeft niet naar de course en speed over ground te kijken, je hoort aan het knorren van de genua dat hij getrimd staat, het grootzeil ratelt dan aan zijn voorlijk. De snelheid jankt aan de schroefas, en als het over de acht knopen gaat zoeft een metaalklank onder de waterlijn. Cathy, onze trouwe automatische windpiloot, houdt soms dagen de juiste koers in handen, alleen als het hulproer begint te gorgelen moet er wat bijgestuurd worden. Ook op voordewindse koers hoor je aan het knarsen van de spiboom of je op gijpkoers zit of tehoog. Halve wind, en de mast begint te trillen, loopt het gangboord onder water; tijd om te reven, zelfs aan het geslabber in de pombakjes weet je of het schip loopt. De schijnbare wind is te horen aan het gezoem van de windgenerator, eenmaal die begint te draaien is er voldoende druk om zeil bij te zetten.
Onderdeks is het soms een heel verschil met wat er buiten gebeurt, je hoort een breker dreunen op dek  en  het water wegspoelen alsof het door een dakgoot loopt. Dan keilt er iets met een harde slag uit de keukensector, of rommelt het in de kastjes met dezelfde cadans van de golven.
Maar wat een katastroof als het windstil is, het snakken en slaan van de zeilen, het grootzeilblok hamert op de overloop, de schoten die de genuarails teisteren, moedeloos word je ervan, vooral ook omdat de meeste schade aan de zeilen komt door dat geschaviel tijdens windtekort. Dus is er al wat zeildoek getaped, vooral terhoogte van de zalinguiteinden, de spiboomrail op de mast was zijn poprivetten eruit aan het wringen, schoten worden omgedraaid of een stukje ingekort, zodanig dat de puntbelasting zich verplaatst.
Er is altijd werk om handen om het schip in de vaart te houden, kleine oorzaken geven soms grote gevolgen. Achter de exotische plaatjes van wuivende palmbomen op witte stranden, blinky jachts met schaarsgeklede jongedames op het voordek, er is meer aan de hand om dit in stand te houden.

Maar als het schip vaart, met een streep kielzog achter zich, een ver eiland  in 't verschiet, meer hoeft er niet te zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten