Heading to Azoren

Nog maar eens een slordige 1700 mijl naar de Azoren.
Inkopen doen op Bermuda is een dure affaire,alles is overpriced door import.Een klein heinekenbier is 7us dollar bvb.
Dan nog wat brollen aan de boot,zoals een alternatief zoeken voor het afgebroken hulproer van de automatische piloot,kajuitvenstertjes dichtsiliconen want door sommige spoot het water naar binnen bij zware zeegang.In de Cariben vaarden we in veel rustiger condities,vandaar het niet inschatten van de lekken.
Het was wachten op goede wind.Natuurlijk praatjes maken met andere zeilers en naar hun strategie polsen.Het waren allen transatlantiekzeilers en hun ervaring konden we best gebruiken.
Een ajuin van een depressie stoomde recht af naar Bermuda en het was tijd om trossen te lossen.Men kwam het ons persoonlijk melden;ok sailors,you must leave now because horrortimes will come(schipper van Antigua kiss).Een router van een Duits jacht voorspelde uitstekende condities om naar de Azoren te varen,go straight,you will have perfect wind.......maar in het achterhoofd zit dan toch de vrees om niet in dat windstil Azorenhoog te belanden.
Ik heb geen satelietontvanger om weersvoorspellingen binnen te halen,maar ik dacht toch wat cargo's tegen te komen en alzo op de hoogte te blijven van de meteo.
Enfin,één ding was zeker,wegzeilen van Bermuda en zo snel mogelijk naar het oosten.
Uitklaren, anker op,St Georges channel out en terug de oceaan op.In het begin traag,met aan lij de vervaarlijke riffen,maar dan steekt de zuid zuidwester op en het schip begint weer zijn mijlen te lopen.

take off ,het wordt al kouder op deze breedtegraden

Portugees warship
Op weg naar de Azoren kom je de eigenaardige kwallen tegen ,Portugees oorlogschip.Het lijken wel speelgoedjes die uit een losgeslagen container komen,salami ballonnetjes met een zeiltje erop.Beware!Er hangen lange paarse tentakels aan
die je dodelijk kunnen prikken.

Mysterieus daagt het meest westelijke eiland der Azoren op;Flores.40 zeemijlen voor dit eiland viel de wind weg,dus motor aan en uren boeren door de windstilte.Een anderhalve mijl voor de haveningang begint de diesel te zeuren en valt stil.Verdomme ,niet nu,vlakbij de zwarte basaltrotsen waar de golven in wit schuim zich te pletter storten.Lucht in de leiding,injector open,starten ,en daar ronkt weerom de motor.
We varen het haventje Lajes binnen.De massieve zen slaat over ons,de rust na 12 dagen ruwe zee,het schip dat weer stilligt.Tjilpende mussen,een merel die zijn deuntje fluit,de kwetterende spreeuwen in de zon........het doet Europees aan.
We gaan een dikke pint drinken in het kantineachtig clubcafé bij José.We lagen al achterover van de prijs voor een halveliterpint;veel te goedkoop ivg met de Virgins of Bermuda.
Zoals gezegd,de Duitse router had gelijk,de wind zat uit de zuid tot zuidwesthoek,soms dagen aan een stuk force 7,het zal hier even rusten worden en genieten van dit mooie eiland.