Pointe-à-Pitre Guadeloupe zullen we nu al wat kennen. Ik heb
er te lang aan de steigers gelegen. Eigenlijk verplaats je je daar van het ene
getto naar het andere; de omsloten marina met de nodige security, en dan de
verschillende stadswijken.
In de marina is het goed om aan de boot te klussen: je hebt
er “U-ship” waar er een rijk aanbod te vinden is aan materiaal voor de jachten.
Op het visitorsponton werd één en ander afgebricoleerd. De
meeste jachtjes trekken terug naar Europa, het seizoen van de trekvogels begint
hier weer, iedereen weg uit de komende cyclonensector.
Ander getto is de stad, bepaalde wijken blijf je best buiten.Vervallen barakken, groezelige rastas die als gieren wachten op
onschuldige prooi. Het ziet er soms erg arm uit, en drugs zijn hier een waar probleem.
De liquide was uit het kompas gelopen, dus ging ik rondvragen
waar ik dat kan vinden. Een klein barstje in de expantieruimte was de oorzaak, de
fameuze sikaflex bracht soelaas. Maar wat giet je nu in een lege kompasbol? Rum, petrol, babyoil, massageolie, water?
Nergens een duidend antwoord, tot iemand met veel overtuiging
glycerine als oplossing brengt. Dus naar de stad met
de plooifiets de apotheken afdreggen, tot ik in mooie glazen flessen van een
liter de kleurloze vloeistof heb
gevonden.
In de drukke straatjes kreeg ik toch een naar
gevoel: opletten voor je gerief... . Ik zal het geweten hebben want 15 seconden mijn
fietske niet in het oog en hops, verdwenen. Sjit!
De glycerine is dan toch in het kompas geraakt, dat zag er
goed uit, maar de kompasschijf draait zo traag in de te dikke vloeistof. Als je
van koers verandert, duurt het een hele tijd eer de naald het juiste gradencijfer
aanduidt.
Niet doen dus, met glycerine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten