maandag 10 november 2014

marina seca

Opgesloten in de val. De mazoutpomp moet eruit en daarmee verkassen we naar seca marina. Eenmaal het stuk gedemonteerd zijn we immobiel, overgeleverd aan goodwill of badwill, om 4.30pm sluit de boel hier. Met moeite krijgen we een sleuteltje van een deurtje.
Het zijn de mooiste dagen niet. In een verbrokkeld landschap van bidonvilles, autostrades, spoorwegen volgegooid met plastic, dan toch hier en daar een vissershuisje of een onbewoond villaatje met palmboom erbij, terugvallen in een krottenwijk, nog een moestuintje... Enfin, na twee dagen, mits voorafbetaling van de blankenbergse rekening, draait de dieselmotor zonder dat fuel wordt rondgesproeid in de bilges.
Toch bedankt chaps van de werf.

Terug naar de vorige marina, wachten op gunstige wind. Op een dag raasde hier een wind van 50 knopen door de haven. Landvasten snokken zich los, jachten duwen hun fenders over de catway. 
In deze chaos boert een tweemaster zich naar de haveningang. Een solozeiler, komende van Falmouth, had vier nachten niet geslapen, stukken grootzeil fladderden in de masttop, het vooronder zat vol water, babystag losgedraaid. Het denderde nochthans galewarnings met hopen.
De boys van de jachthaven vertelden ons de meest extreme verhalen van overstekers die onzeewaardig hun tocht willen voortzetten; we kunnen ze niet tegenhouden, zeggen ze gelaten.
En dan zie je de windvectoren op passageweather in onze sector verdraaien naar noord, tijd om te vertrekken, naar zuidelijke breedtes.
Lacoruña is een goede aanloophaven na een Biscayeoversteek. Het oogt modern en mooi, maar als je iets constructief nodig hebt is het zoeken in de stad,en die is niet klein. Sommige bezoekers deden dat per taxi... Beter in Brest je boeltje in orde brengen: in port Moulin Rouge vind je alles.
so chaps,this it is this it was,over and out.    


;

Geen opmerkingen:

Een reactie posten